همیشه دوست داشتم واسه چیز هایی که دوست دارم بجنگم. همین طور واسه کسایی که دوست دارم. خیلی جنگیدم. ولی. انگار داشتم با خودم می جنگیدم. چرا خودم رو دوست نداشتم؟ چرا برای خودم نجنگیدم؟ چرا به جای این که بخوام به خاطر اونا با خودم مبارزه کنم به خاطر خودم با اونا مبارزه نکردم؟ چرا خودم رو بیشتر از کسی دوست نداشتم که رهام کرد؟ چرا بیشتر به فکر خودم نبودم؟ اگر من که خود منم به فکر دل بیچاره ام نباشم و به فکر سلامت روحیم نباشم چطور انتظار دارم کسی دیگه به فکرم باشه؟
و از این جا به بعد می خوام واسه خودم بجنگم. واسه دوست داشتن خودم. تهش مگه فقط من نمی مونم و من؟
یه چیزی هست، یه احساسی هست که اذیت می کنه. حس جدایی و پس زده شدن، حس تنهایی، این که همیشه دوست داری در کنار خودت تصورش کنی.
مثلا الان فکر می کنی اوکی من می ذارمش کنار، می خوام بهترین خودم باشم، می خوام تلاش کنم خوب باشم، تا روزی که برگشت ببینه که من چقدر عوض شدم و دیگه نمی خوامش. و این فکر. این فکر خودش مخرب ترین فکر دنیاست. همین فکره که تو رو از زندگی عقب نگه می داره. چون منتظر می مونی. و این انتظار خودش توقع میاره. توقع داری یه روزی برگرده و تو ردش کنی. تویی که چندین ماه صبر کردی، تلاش کردی که عوض بشی، ایا وقتی برگشت می تونی پسش بزنی؟ و وقتی دوباره به دستت آورد چی میشه؟ هیچی. دوباره از اول. دوباره همه ی اون داستان ها رو باهاش داری.
پس دست از انتظار بکش. اصلا نخواه که برگرده. تهش هم من می دونم و هم خودت خوب می دونی که همه ی رفته ها بر می گردن، ولی وقتی که دیگه دیره. پس تو انتظار برگشتش رو نکش. چون این طوری فراموشش نمی کنی. این طوری فقط احساس دلتنگیت، احساس عشقت، همه و همه اش دایورت می شه روی انتظار از یک انتقامی که تهش انتقام از اون نیست. از خودته.
منتظر نباش، انتظار روزی رو نکش که خودت رو ثابت کنی. تو نیازی به ثابت شدن نداری، تو همین که تونستی بین این همه آدم فقط یک آدم رو دوست داشته باشی و متعهد باشی یعنی ثابت شده هستی. اونی که مشکل داره تو نیستی. پس خودت رو دوست داشته باشه. بیشتر از هر کسی.
زدن این حرف ها خیلی راحت تر از عمل کردن بهشه. می دونم و می فهمم، چون مخاطب این حرف ها در اصل خود من هستم.
پس با هم تلاش کنیم. تلاش برای رهایی بخشیدن به روح خودمون. بسه هر چقدر بیچاره رو زندانی کردیم و بهش گفتیم دوست داشته باش، منتظر باش، ازار ببین. چرا باید احساست به خاطر کسی که لایق نیست از بین بره؟ چرا باید جوونیت و روز هات از بین بره؟
تو. لایق این هستی؟
درباره این سایت